Been there, Don Det!

Daar gaan we weer. Een nieuwe update van het laatste stukje Laos. Mijn laatste update was vanuit Kong Lor. Het hoogtepunt tot nu toe. Sindsdien zijn we vanuit Kong Lor naar een homestay gegaan om vervolgens de dag daarna richting Pakse te gaan. De laatste dagvan Laos bracht ons vanuit Pakse naar Don Det. Vandaag was een lange dag reizen. De grens over naar Cambodja en door naar Siem Reap.

Terwijl we de ongekende rust van Kong Lor verlieten en de bergen uit reden gingen we op weg naar een homestay. De homestay is het verblijf bij lokale mensen thuis. Deze keer als hele groep op de begane grond terwijl de familie zelf op de eerste verdieping slaapt. In een 'groot' dorp van 800 mensen kwamen hebben we een barbecue gehad. Voor mij de eerste keer dat ik zag hoe tillapia er echt uit ziet. Ik kende alleen de filets van de appie.
De dag naar de homestay was een lange met veel tussenstops. Eerst een meertje met voor de Lao heilige schildpadden.
Helaas waren er weinig te zien.. althans dat dacht ik.. tot een lokaal jongetje begon te zingen (klinkt als: toe-eeh toe-eeh) en er direct een schildpad aan kwam zwemmen. De rest kwam naar het tempeltje in het midden van het meertje. Na deze gevoerd te hebben gingen we door naar een oude tempel die gebombardeerd was tijdens de oorlog.
De derde stop was een bibliotheek met oude sanscripten met daarin de oorsprong van Lao.
De laatste stop was het apen bos, net buiten het dorpje waar we s nachts zouden blijven. Iedereen kreeg een tros mini bananen mee om te voeren. Na twee apen gezien te hebben gingen we de bocht om waar ineens 30 apen aan kwamen rennen. Gelukkig gingen ze puur naar diegene die bananen vast hadden. Jammergenoeg had ik die ook vast dus gingen ze ook op mij af. Het was leuk om apen te zien en te te voeren maar het is goed dat alleen Stray hier komt. Ik kan me goed voorstellen dat wanneer hier meer bussen en toeristen met eten komen er een ongeluk kan gebeuren. Het blijven wilde dieren en dat was te zien aan hoe ze onderling vochten voor de laatste banaantjes.
Na een goed diner en slecht slapen (de hanen waren niet helemaal 100%, die kraaiden heel de nacht lang waardoor ik telkens dacht dat het ochtend was) gingen we vroeg in de ochtend door naar Pakse. Pakse staat bekend om de koffie. Een koffietour was dan ook erg leuk om te doen. Ik had verwacht dat de koffiebonen mooi in rijtjes zouden staan, zoals geplante dingen in Nederland ook staan. Maar nee het was een wirwar van bomen, vruchten en bloemen en daartussen 40.000 koffiebomen. De koffie zelf was veel dikker dan in Nederland, zware smaak en door de olie kreeg het de dikte.
Verder had Pakse niet ongelofelijk veel te bieden.

Gisteren ging de dag door naar Don Det. Don Det is een van de 4.000 eilanden die bij elkaar liggen. Geen zee eilanden maar eilanden als gevolg van de Mekong die zich opsplitst en daarna weer samen komt.
Er waren twee opties voor activiteiten: kajakken of de irrawaddy dolfijn proberen te spotten. Aangezien ik enorm van dieren houd en en deze aan het uitsterven zijn waardoor er slechts 60 tot 80 dolfijnen over zijn was de keuze voor mij niet moeilijk. Ik ging drinken!
Savonds dan nadat ik eerst de dolfijnen ben gaan spotten hahah. Ze waren moeilijk te zien. Bootjes met toeristen bleven op een afstand en gaven de kans om voor een half uur te kijken hoe de dolfijnen een voor een omhoog kwamen. Heel raar dat ze allemaal op een plek blijven hangen. Blijkbaar zorgde de waterval in de buurt voor een perfect gebied water.
Wat wel heel raar is dat locals gewoon vol door dat gebied heen scheuren met halve raceboten. En dan te bedenken dat security relatief goedkoop is, is het een raadsel dat ze daar geen security hebben om te zorgen dat niemand de beesten stoort.
Savonds zijn we uit eten gegaan en hebben we wat gedronken om een verjaardag en het afscheid van onze gids uit Laos te "vieren". De kamers zelf in Don Det waren vreselijk. De deur moet met een hangslot op slot, de waaier deed het niet (later kregen we een kleine nieuwe) en het was er ongelofelijk vies.

Vandaag zijn we door gegaan naar Siem Reap. Hiervoor was stap 1 het oversteken van de grens van Laos naar Cambodja. Heel raar hoe hier een grensovergang zo anders kan zijn vergeleken met Laos. Je geeft je paspoort af en iemand regelt alles voor je. Maar nog vreemder is een duo dat voor de grensovergang staat en iedereens lichaamstemperatuur meet. En dat kost 1 dollar. Waar is het goed voor? Nergens, levert ze gewoon wat geld op en iedereen moet akkoord gaan anders krijg je je visa niet.
Eenmaal overgestoken zijn we in twee etappes met mini busjes naar Siem Reap gereden. De eerste bus had geen airco wat een 1,5 uur durende rit met 40 graden buiten doet voelen als 1,5e week. Gelukkig had het tweede busje wel airco. Als dat niet zo geweest was zou ik waarschijnlijk niet in staat zijn geweest om dit te typen.
Morgen beginnen de dagen bij de beroemde Ankor Tempels. Mark en ik stappen hier af voor een extra 2 dagen zodat we niet volle dagen rond hoeven te lopen, wat rust pakken en onze visa voor Vietnam kunnen regelen.

Vergeleken met mijn oorspronkelijke planning lopen we nu voor op schema. Eerlijk gezegd vind ik dat niet erg. Ik heb alles gezien wat ik graag wilde zien en heb enorm veel nieuwe ervaringen opgedaan. Maar aan de andere kant blijf ik thuis en Lilly wel enorm missen. Ik voel me geen echte backpacker en het tempo van de Stray bussen staat me erg aan. Uiteindelijk zal ik eerder in Hanoi (Vietnam) aankomen. Op dat moment zal ik, na ha long bay gezien te hebben, terug vliegen naar Nederland. Jullie kunnen dan al eerder weer van mij genieten. Ik ga niet korten op wat ik ga en wil zien, maar ik mis thuis te veel en voel me hier niet 100% mezelf waardoor ik dan graag eerder terug ga. Kan ik daarna nog een chill vakantie met Lilly pakken. Zonder backpack hahahaha.

De foto's worden nog steeds geupload op: http://www.mijnalbum.nl/Album=T8VEG4SU#share

In de volgende post vertel ik alles over de ankhor tempels en Siem Reap zelf.
Tot dan!